Rozdział 10

**Fran** 

Po umyciu się nie wiedziałam co zrobić. Nawet nie wiem gdzie mam spać. 

Wyszłam z łazienki i zobaczyłam Diego.

- Chodź, pokaże ci gdzie dzisiaj śpimy.

- My?

- A co ty se myślisz?

- Aj pokaż mi tą sypialnie bo chcę spać.

- Po pierwsze, ja tu wydaje rozkazy więc jak coś chcesz to masz powiedzieć proszę. Po drugie, chodź.

Chłopak zaprowadził mnie do sypialni i sam poszedł do łazienki.

Po paru minutach wrócił, położył się obok mnie i przytulił mnie od tyłu.

Nie miałam już siły na żadne kłótnie więc nic nie mówiłam. 

**Diego**

Ta... Nie wiem co ja zrobiłem. Dobra wiem, wiem. Zwykle każdą dziewczynę zamykałem w piwnicy a nie w moich objęciach na moim łóżku! 

No ale jest mi potrzebna do mojego planu. Muszę być dla niej milszy żeby mi zaufała i będzie robiła wszystko co jej powiem. Dodam do tego że brzydka to nie jest.

~~~~~~

Hejka. Przepraszam że dawno nie było rozdziału. 

Wiem rozdział krótki ale z moją ręką jeszcze nie jest na tyle dobrze że mogłabym pisać rozdziały.

Następny CHYBA środa (moja bff mi pomoże pisać). 

Wszystko i nic...

Hejka. Dzisiaj taki wpis o wszystkim i nic :D Taa... 

Może najpierw wytłumaczę czemu nie ma wpisów...

Nie ma wpisów ponieważ jestem w szpitalu :'( 

Ostatnio jestem cała zawalona różnymi pierdołami i nie chodzi mi tu o internet itp.

Chodzi mi o moje życie. Mama to mi pracę znalazła (jakbym na głowie mało miała), koleżanka mamy wróciła do pracy i nie miała z kim zostawiać dzieci. Moja mama (dobra dusza) postanowiła że ja się będę zajmować tymi bacho... dziećmi :D (zwykle kocham dzieci ale nie wtedy gdy coś mówię a te mają wszystko w głębokiej du...). 

Na szczęście po tym wszystkim moja mama uświadomiła sobie że ja tak naprawdę nie potrzebuję pracy. Szkoła, tańce i jeszcze trzeba znaleźć czas dla bliskich. Dla wielu to mało, ale nie będę wymieniać tych wszystkich dupereli co jeszcze robię. 

Dobra ale może wytłumaczę co ja robię w tym szpitalu. 

Zasłabłam (tak przynajmniej mi mówią, ale mi po prostu zrobiło się ciemno przed oczami :D) i przy tym zrobiłam se krzywdę z ręką i biodrem (coś mi cały czas przeskakuje).

Ja oczywiście w płacz że nie będę mogła już tańczyć (taa i ja teraz nie wiem czemu płakałam pomimo że wszyscy mówili że jest ok i będę mogła wszystko normalnie robić).

Po jakimś czasie przyjechał mój chłopak , ja dalej ryczałam. Jako że Maciek (bo tak się zwie mój mężczyzna :D :D :D) zna mnie na wylot i wie co mi najbardziej pomaga to zamiast mówić jak każdy "nie płacz" ten się na mnie wydarł. To mi najbardziej pomogło :D 

Jestem teraz na obserwacji i nie wiem kiedy wrócę do domu. 

Cały wpis pisałam jedną ręką i to tak na prawdę z nudów i z chęci wyżalenia się co się u mnie ostatnio dzieje :D  Rozdziałów nie będzie do  końca miesiąca (chyba że pomoże mi moja przyjaciółka).